In 1910 vraagt Schoenfabriek van Bommel bij de gemeente een telefoonverbinding aan. Moergestel is dan nog niet aangesloten op het landelijke telefoonnetwerk. Het aansluiten van een dorp en het instaleren van de kabels en masten is een ingrijpende operatie. De gemeente wil er zeker van zijn dat dit moderne gedoe wel echt nodig is. De weduwe J.P., die op dat moment de schoenmakerij leidt, schrijft daarom een brief naar de burgemeester waarin ze aandringt op de verbinding en uiteenzet naar welke steden ze allemaal zal telefoneren. Ze verwacht te gaan bellen met Tilburg, Waalwijk, Amsterdam en zelfs Kopenhagen en Keulen.

(Onderstaande afbeelding: Een briefhoofd uit 1914 maakt voor het eerst melding van het nieuwe telefoonnummer van Schoenfabriek van Bommel: Telefoonnummer 1.)

Na een flinke lobby wordt schoenfabriek van Bommel enkele maanden later aangesloten op het landelijke netwerk. Van Bommel is de eerste in het dorp met een telefoonverbinding en ontvangt daarom het makkelijk te onthouden telefoonnummer: 1. Pas in de jaren ’50 wordt dit nummer gemoderniseerd en krijgt het meer cijfers. Het postbusnummer, dat Van Bommel ook als eerste van het dorp ontvangt, is altijd ‘Postbus 1’ gebleven.

(Bovenstaande afbeelding: De brief uit 1910 waarin Weduwe J.P. de burgemeester vraagt om Moergestel en de schoenfabriek aan te sluiten op het landelijke telefoonnetwerk.)