Eind jaren ’70 en begin jaren ’80 verkeert de wereld in een zware economische crisis. Ook bij Van Bommel gaat het niet goed. Uit financieel oogpunt is de fabriek genoodzaakt om toch op volle capaciteit te produceren. Minder produceren en de medewerkers wel uitbetalen is te duur. De verkopen trekken echter niet aan. De voorraad wordt zo groot dat de financiering van het bedrijf onder druk komt te staan. Begin 1981 is de directie genoodzaakt om bij de Nederlandse federatie van Schoenfabrikanten werktijdverkorting aan te vragen. De fabriek ligt volledig stil terwijl het kantoor aan een doorstart werkt. De schoenfabriek balanceert hiermee op de rand van de afgrond.

(Onderstaande afbeelding: Frans van Bommel (r.) met zijn vader Jan (m.) en een medewerker bekijken een vel leer in het leermagazijn in 1973.)

Midden in de crisis bezoekt een Duitse vertegenwoordiger van internationale vakbladen de fabriek. Hij vraagt aan Frans of hij wil adverteren in het beroemde Italiaanse vakblad Ars Sutoria. De advertentie kost enkele duizenden guldens. Een bedrag dat de fabriek niet kan missen. De vertegenwoordiger vertelt erbij dat Van Bommel zich dan ook in kan schrijven voor de ‘Oscar Alta moda’. In 1978 had het Duitse Lloyd deze prestigieuze prijs gewonnen en dat was breed uitgemeten in de pers. Frans vraagt de vertegenwoordiger hoe groot de kans is dat Van Bommel wint. ‘Honderd procent’ is het antwoord, maar dan moet Van Bommel wel een advertentie plaatsen. Frans schraapt het geld bijeen en schrijft zich in voor de prijs. De winst wordt enkele maanden later aangegrepen voor een enorme goednieuwsshow. Er gaan persberichten de deur uit, er wordt getrakteerd bij grote afnemers en de Oscar wordt op alle verpakkingen en communicatiemiddelen afgebeeld. Het heeft effect. De orders komen weer op niveau en de fabriek begint weer te draaien.

(Onderstaande afbeelding: Manuel van Bommel overhandigt de Oscar Alta Moda op symbolische wijze aan Walter van Breda, de voorzitter van de ondernemingsraad van Van Bommel.)

Voor Frans is de crisis van de jaren ’80 een traumatische ervaring. Hij besluit om daarna alles anders te gaan doen. Als het bedrijf weer op krachten is moderniseert hij de collectie met het modieuze sublabel ‘Manhattan by Van Bommel’. Frans specialiseert zich steeds meer in marketing en pr en introduceert in deze tijd ook het inmiddels klassieke koperkleurige vb’tje voor op de zijkant van de schoenen. Een andere grote verandering die Frans doorvoert is het deels uitbesteden van de Productie. Hij wil met de eigen fabriek nooit meer zo afhankelijk zijn van schommelingen in de verkopen. Het bedrijf groeit door en alle extra verkopen worden voortaan in een externe fabriek in Portugal geproduceerd. Om de cultuuromslag compleet te maken nodigt Frans voortaan afnemers uit om deel te nemen aan collectiebesprekingen. De afnemers vinden het mooi om invloed te hebben op de collectie en Van Bommel zit met zijn ontwikkelingen voortaan dichter op de markt.

(Bovenstaande afbeelding: Een persfoto van de Oscar Alta Moda tussen enkele Van Bommel heren- en dames schoenen.)