Terug naar overzicht

Een hele sterke vrouw. 1887.

De afkorting in de naam Schoenfabriek wed. J.P. van Bommel staat voor: ‘Weduwe Johannes Peter’. Eind 19e eeuw is het gebruikelijk dat, wanneer een vrouw weduwe wordt, ze als officiële naam, de naam van haar overleden echtgenoot aanneemt. Wanneer in 1887 directeur Johannes Peter van Bommel op jonge leeftijd overlijdt, neemt zijn vrouw Johanna van Dinther daarom de naam ‘Weduwe Johannes Peter van Bommel’ aan.

(Bovenstaande afbeelding: Johannes Peter van Bommel overlijdt in 1887 op jonge leeftijd. Zijn vrouw Johanna van Dinther, alias de Weduwe J.P., neemt het bedrijf vanaf dat moment onder haar hoede.)

Door het overlijden van haar man wordt de weduwe op 45-jarige leeftijd in haar eentje verantwoordelijk voor de schoenmakerij. Als moeder van 7 jonge kinderen zet ze het bedrijf voort. Ze wordt daarbij geholpen door haar oudste zoon Janus, die op dat moment 11 jaar oud is. Enkele jaren later volgt zijn twee jaar jongere broer Gust hetzelfde pad. Het is eind 19e eeuw niet ongebruikelijk, maar wel bijzonder, dat een vrouw een bedrijf leidt. Hanneke, zoals Johanna in Moergestel genoemd wordt, is zoals de meeste vrouwen in die tijd ongeletterd. De weduwe leidt de schoenfabriek in de tijd waarin Aletta Jacobs als eerste vrouw in Nederland strijdt voor haar rechten op een universitaire studie. Vrouwen hebben op dat moment nog geen kiesrecht en getrouwde vrouwen zijn volgens de wet juridisch handelingsonbekwaam.

(Onderstaande afbeelding: Het Gezin van de Weduwe J.P. in 1890. Links en rechts achter de Weduwe haar zonen Janus en Gust die op 11- en 9-jarige leeftijd in het bedrijf begonnen te werken.)

De weduwe leidt het bedrijf met succes. Als haar zonen oud genoeg zijn neemt ze wat meer afstand. Onder de inspirerende leiding van Janus en Gust ontwikkelt het ambachtelijke bedrijf van voor de eeuwwisseling zich tot een hoogwaardige gemechaniseerde schoenfabriek. In 1921, vijf jaar na het overlijden van de Weduwe, wordt in Nederland de Handelsregisterwet ingevoerd. Bedrijven moeten zich voortaan officieel registreren. Als eerbetoon aan hun moeder geven Janus en Gust hun Schoenfabriek de officiële naam: Schoenfabriek Weduwe J.P. van Bommel bv.

null

(Bovenstaande afbeelding: Weduwe J.P. van Bommel leidde het bedrijf in een tijd waarin de zelfstandigheid van vrouwen nog geen vanzelfsprekendheid was.)

De afkorting in de naam Schoenfabriek wed. J.P. van Bommel staat voor: ‘Weduwe Johannes Peter’. Eind 19e eeuw is het gebruikelijk dat, wanneer een vrouw weduwe wordt, ze als officiële naam, de naam van haar overleden echtgenoot aanneemt. Wanneer in 1887 directeur Johannes Peter van Bommel op jonge leeftijd overlijdt, neemt zijn vrouw Johanna van Dinther daarom de naam ‘Weduwe Johannes Peter van Bommel’ aan.

(Bovenstaande afbeelding: Johannes Peter van Bommel overlijdt in 1887 op jonge leeftijd. Zijn vrouw Johanna van Dinther, alias de Weduwe J.P., neemt het bedrijf vanaf dat moment onder haar hoede.)

Door het overlijden van haar man wordt de weduwe op 45-jarige leeftijd in haar eentje verantwoordelijk voor de schoenmakerij. Als moeder van 7 jonge kinderen zet ze het bedrijf voort. Ze wordt daarbij geholpen door haar oudste zoon Janus, die op dat moment 11 jaar oud is. Enkele jaren later volgt zijn twee jaar jongere broer Gust hetzelfde pad. Het is eind 19e eeuw niet ongebruikelijk, maar wel bijzonder, dat een vrouw een bedrijf leidt. Hanneke, zoals Johanna in Moergestel genoemd wordt, is zoals de meeste vrouwen in die tijd ongeletterd. De weduwe leidt de schoenfabriek in de tijd waarin Aletta Jacobs als eerste vrouw in Nederland strijdt voor haar rechten op een universitaire studie. Vrouwen hebben op dat moment nog geen kiesrecht en getrouwde vrouwen zijn volgens de wet juridisch handelingsonbekwaam.

(Onderstaande afbeelding: Het Gezin van de Weduwe J.P. in 1890. Links en rechts achter de Weduwe haar zonen Janus en Gust die op 11- en 9-jarige leeftijd in het bedrijf begonnen te werken.)

De weduwe leidt het bedrijf met succes. Als haar zonen oud genoeg zijn neemt ze wat meer afstand. Onder de inspirerende leiding van Janus en Gust ontwikkelt het ambachtelijke bedrijf van voor de eeuwwisseling zich tot een hoogwaardige gemechaniseerde schoenfabriek. In 1921, vijf jaar na het overlijden van de Weduwe, wordt in Nederland de Handelsregisterwet ingevoerd. Bedrijven moeten zich voortaan officieel registreren. Als eerbetoon aan hun moeder geven Janus en Gust hun Schoenfabriek de officiële naam: Schoenfabriek Weduwe J.P. van Bommel bv.

null

(Bovenstaande afbeelding: Weduwe J.P. van Bommel leidde het bedrijf in een tijd waarin de zelfstandigheid van vrouwen nog geen vanzelfsprekendheid was.)