In de omgeving van Muscat schieten we ook 3 foto’s met Katja Schuurman erbij. De derde foto schieten we in een klein vissersdorpje aan de Golf van Oman. Onze gids, die de hele dag in z’n witte dishdasha gewaad loopt, vraagt of we ons in de auto om willen kleden. Ik wurm me achter in de auto in mijn lichtblauwe pak en wacht buiten op Katja. Als Katja de auto uit wil stappen zegt onze gids ‘no no, please change your clothes in the car’. Het lastige is dat Katja klaar is met omkleden. Haar hotpants zijn zó kort dat onze gids denkt dat ze in haar onderbroek staat. Kort daarna loopt er een senior ogende man voorbij, onze gids spreekt hem aan, de man richt zich tot ons en zegt ‘No problem, go go’. We krijgen toestemming om toch even snel een foto te maken. De plek waar we de foto schieten werkt alleen niet voor de video. Cameraman Niels stuurt ons een mooi straatje in waar we even op en neer moeten lopen voor de camera. Terwijl ik naast Katja klaar ga staan om richting de camera te lopen kijk ik toevallig even achterom. Er torent een joekel van een minaret boven het straatje uit. De hotpants van Katja in combinatie met een moskee lijkt me een slechte combinatie. De rest vindt dat ik me aanstel, maar ik heb niet zo’n zin in een nieuwe mediarel.

De avond van de fotoshoot eten we sushi in het restaurant van het hotel. Katja biedt me twintig euro als ik het bakje wasabi in één keer opeet. Heel af en toe moet je zoiets gewoon doen in het leven. Al is het maar om te laten zien dat je niet te peilen bent. Als een mafiabaas die altijd vriendelijk is en dan opeens in koelen bloede iemand door zijn hoofd schiet. Wat volgde waren twee redelijk pittige minuutjes. Voor het eerst in mijn leven hoest en nies ik tegelijkertijd. Maar de twintig euro is binnen.