‘’Schoenontwerpen is natuurlijk een enorm zwaar vak en soms keert zich dat tegen je. Dan schiet je in de schoenontwerperskramp. Dat is een soort writersblock meets black-out meets hongerklop. Verschrikkelijk! Toen ik het patroon voor onder de zool van deze schoen moest verzinnen zat ik er opeens weer midden in. Geen inspiratie! Maar… deadlines… die zool moest naar de producent. Mijn noodscenario was: alles tekenen wat ik vanaf mijn bureau zie en voor het idee wat schoenen er tussendoor zodat het lijkt alsof ik echt een plan had. Vandaar dus als patroon onder deze zool: mijn plakbandrolhouder, de rookpaal die ik buiten op het parkeerterrein zie staan, m’n koffiemok, m’n broer die binnen kwam lopen, de aardappel op een vork van 2 meter hoog die in m’n kantoor staat, m’n plantenbak met cactus, de kat van de buren en nog veeeel meer. Het is verschrikkelijk als zoiets je overkomt als ontwerper, maarja, je moet door hè.. En gelukkig gaat het natuurlijk vooral om de bovenkant van de schoen. Toen we die ontwierpen zaten we bomvol inspiratie!’’